Η επίστρωση παίζει ρόλο σε πολύπλοκες μεταλλουργικές αντιδράσεις και φυσικές και χημικές αλλαγές κατά τη διαδικασία συγκόλλησης, ξεπερνώντας βασικά τα προβλήματα των ηλεκτροδίων φωτός κατά τη συγκόλληση, επομένως η επίστρωση είναι επίσης ένας από τους κύριους παράγοντες που καθορίζουν την ποιότητα του μετάλλου συγκόλλησης.
Επικάλυψη ηλεκτροδίου: αναφέρεται στο στρώμα επίστρωσης που επικαλύπτεται ομοιόμορφα στην επιφάνεια του πυρήνα συγκόλλησης με τη συγκόλληση λεπτόκοκκων ουσιών με διαφορετικές φυσικές και χημικές ιδιότητες.
Ο ρόλος της επικάλυψης ηλεκτροδίου: να σχηματίζει σκωρία με κατάλληλες φυσικές και χημικές ιδιότητες όπως σημείο τήξης, ιξώδες, πυκνότητα και αλκαλικότητα κατά τη διαδικασία συγκόλλησης, να εξασφαλίζει σταθερή καύση τόξου, να κάνει το μέταλλο σταγονιδίων εύκολη στη μετάβαση και να είναι γύρω από τη ζώνη τόξου και τη λιωμένη πισίνα Δημιουργήστε μια ατμόσφαιρα για να προστατεύσετε την περιοχή συγκόλλησης και να αποκτήσετε καλό σχήμα και απόδοση συγκόλλησης.
Είναι επίσης δυνατή η προσθήκη αποοξειδωτών, στοιχείων κράματος ή ορισμένης ποσότητας σκόνης σιδήρου στην επίστρωση για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις απόδοσης μετάλλου συγκόλλησης ή να βελτιωθεί η απόδοση εναπόθεσης.
Τα υλικά συγκόλλησης Xinfa έχουν εξαιρετική ποιότητα, ελέγξτε για λεπτομέρειες:https://www.xinfatools.com/welding-material/
Αρχή συγκόλλησης με τόξο ηλεκτροδίων 1. Δέρμα φαρμάκου 2. Πυρήνας συγκόλλησης 3. Προστατευτικό αέριο 4. Τόξο 5. Πισίνα τήξης 6. Υλικό βάσης 7. Συγκόλληση 8. Σκωρία συγκόλλησης 9. Σκωρία 10. Σταγονίδια
Οι διάφορες πρώτες ύλες μπορούν να χωριστούν σε:
(1) σταθεροποιητής τόξου
Η κύρια λειτουργία είναι να διευκολύνει το ηλεκτρόδιο να χτυπήσει το τόξο και να διατηρήσει το τόξο να καίει σταθερά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας συγκόλλησης. Οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται ως σταθεροποιητές τόξου είναι κυρίως ουσίες που περιέχουν μια ορισμένη ποσότητα εύκολα ιονιζόμενων στοιχείων με χαμηλό δυναμικό ιοντισμού, όπως άστριος, υαλοπίνακας, ρουτίλιο, διοξείδιο του τιτανίου, μάρμαρο, μίκα, ιλμενίτης, ανηγμένος ιλμενίτης κ.λπ.
(2) Πράκτορας παραγωγής αερίου
Το αέριο αποσυντίθεται κάτω από την υψηλή θερμοκρασία του τόξου, σχηματίζοντας μια προστατευτική ατμόσφαιρα, προστατεύοντας το τόξο και το λιωμένο μέταλλο της πισίνας και αποτρέποντας την εισχώρηση οξυγόνου και αζώτου στον περιβάλλοντα αέρα. Συνήθως χρησιμοποιούμενοι παράγοντες παραγωγής αερίων είναι τα ανθρακικά (όπως μάρμαρο, δολομίτης, μαγνησίτης, ανθρακικό βάριο κ.λπ.) και οργανικές ουσίες (όπως αλεύρι ξύλου, άμυλο, κυτταρίνη, ρητίνη κ.λπ.).
(3) Αποοξειδωτικός παράγοντας (επίσης γνωστός ως αναγωγικός παράγοντας)
Μέσω της χημικής μεταλλουργικής αντίδρασης στη διαδικασία συγκόλλησης, η περιεκτικότητα σε οξυγόνο στο μέταλλο συγκόλλησης μειώνεται και η απόδοση του μετάλλου συγκόλλησης βελτιώνεται. Οι αποοξειδωτές είναι κυρίως κράματα σιδήρου και οι μεταλλικές σκόνες τους που περιέχουν στοιχεία με υψηλή συγγένεια για το οξυγόνο. Τα κοινώς χρησιμοποιούμενα αποξειδωτικά περιλαμβάνουν σιδηρομαγγάνιο, σιδηροπυρίτιο, σιδηροτιτάνιο, σιδηροαργίλιο και κράματα πυριτίου-ασβεστίου.
(4) Πλαστικοποιητής
Η κύρια λειτουργία είναι να βελτιώσει την πλαστικότητα, την ελαστικότητα και τη ρευστότητα της επίστρωσης επίστρωσης στη διαδικασία της επίστρωσης με πίεση ηλεκτροδίων, να βελτιώσει την ποιότητα της επίστρωσης ηλεκτροδίων και να κάνει την επιφάνεια της επικάλυψης του ηλεκτροδίου λεία χωρίς ρωγμές. Γενικά επιλέγονται υλικά με συγκεκριμένη ελαστικότητα, ολισθηρότητα ή ορισμένα χαρακτηριστικά διαστολής μετά την απορρόφηση του νερού, όπως μαρμαρυγία, λευκή άργιλος, διοξείδιο του τιτανίου, ταλκ, στερεό γυαλί νερού, κυτταρίνη κ.λπ.
(5) παράγοντας κράματος
Χρησιμοποιείται για την αντιστάθμιση της απώλειας καύσης των στοιχείων κράματος κατά τη συγκόλληση και για τη μετάβαση στοιχείων κράματος στη συγκόλληση για τη διασφάλιση της χημικής σύνθεσης και των ιδιοτήτων του μετάλλου συγκόλλησης. Μπορούν να επιλεγούν διάφορα σιδηροκράματα (όπως σιδηρομαγγάνιο, σιδηροπυρίτιο, σιδηροχρώμιο, χάλυβας, σιδηροάναδιο, φερρονίβιο, σιδηροβόριο, σιδηροπυρίτιο σπανίων γαιών κ.λπ.) ή καθαρά μέταλλα (όπως μέταλλο μαγγάνιο, μεταλλικό χρώμιο, σκόνη νικελίου, σκόνη βολφραμίου κ.λπ.) ανάλογα με τις ανάγκες. Περιμένετε).
(6) Πράκτορας σκωρίας
Κατά τη συγκόλληση, μπορεί να σχηματίσει σκωρία με ορισμένες φυσικές και χημικές ιδιότητες, να προστατεύσει τα σταγονίδια συγκόλλησης και το λιωμένο μέταλλο της πισίνας και να βελτιώσει το σχηματισμό συγκόλλησης. Οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται ως παράγοντες σκωρίας περιλαμβάνουν μάρμαρο, φθορίτη, δολομίτη, μαγνησία, άστριο, λευκή λάσπη, μίκα, χαλαζία, ρουτίλιο, διοξείδιο του τιτανίου, ιλμενίτη κ.λπ.
(7) Συνδετικό
Κάντε το υλικό επίστρωσης συνδεδεμένο σταθερά στον πυρήνα συγκόλλησης και κάντε την επίστρωση του ηλεκτροδίου να έχει μια ορισμένη αντοχή μετά το στέγνωμα. Δεν έχει επιζήμια επίδραση στη λιωμένη δεξαμενή και το μέταλλο συγκόλλησης κατά τη διάρκεια της μεταλλουργίας συγκόλλησης. Συνήθως χρησιμοποιούμενα συνδετικά είναι το υδατικό γυαλί (κάλιο, νάτριο και το ανάμεικτο υαλοπίνακά τους), το φαινολικό r
Ώρα δημοσίευσης: Μάιος-08-2023
