Η συγκόλληση με θερμό αέρα ονομάζεται επίσης συγκόλληση με θερμό αέρα. Ο πεπιεσμένος αέρας ή το αδρανές αέριο (συνήθως άζωτο) θερμαίνεται στην απαιτούμενη θερμοκρασία μέσω του θερμαντήρα στο πιστόλι συγκόλλησης και ψεκάζεται στην πλαστική επιφάνεια και τη λωρίδα συγκόλλησης, έτσι ώστε τα δύο να λιώσουν και να ενωθούν υπό μικρή πίεση. Τα πλαστικά που είναι ευαίσθητα στο οξυγόνο (όπως πολυφθαλαμίδιο κ.λπ.) θα πρέπει να χρησιμοποιούν αδρανές αέριο ως μέσο θέρμανσης και άλλα πλαστικά μπορούν γενικά να χρησιμοποιούν φιλτραρισμένο αέρα. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται συχνά για τη συγκόλληση πλαστικών όπως πολυβινυλοχλωρίδιο, πολυαιθυλένιο, πολυπροπυλένιο, πολυοξυμεθυλένιο, πολυστυρένιο και ανθρακικό.
Ο εξοπλισμός συγκόλλησης Xinfa έχει τα χαρακτηριστικά υψηλής ποιότητας και χαμηλής τιμής. Για λεπτομέρειες, επισκεφθείτε:Welding & Cutting Manufacturers - China Welding & Cutting Factory & Suppliers (xinfatools.com)
Η συγκόλληση με θερμή πίεση χρησιμοποιεί θέρμανση και πίεση για να πιέσει το μεταλλικό σύρμα και τη μεταλλική περιοχή συγκόλλησης μαζί. Η αρχή είναι να παραμορφωθεί πλαστικά το μέταλλο στην περιοχή συγκόλλησης με θέρμανση και πίεση και ταυτόχρονα να καταστρέψει το στρώμα οξειδίου στη διεπιφάνεια συγκόλλησης υπό πίεση, έτσι ώστε η επιφάνεια επαφής μεταξύ του σύρματος συγκόλλησης πίεσης και του μετάλλου να φτάσει στην ατομική βαρύτητα εύρος, δημιουργώντας έτσι έλξη μεταξύ των ατόμων και επιτυγχάνοντας τον σκοπό της σύνδεσης.
Η συγκόλληση με θερμή πλάκα υιοθετεί μια δομή σχεδίασης πλάκας και η θερμότητα της μηχανής πλάκας θέρμανσης μεταφέρεται στην επιφάνεια συγκόλλησης των άνω και κάτω πλαστικών θερμαντικών μερών με ηλεκτρική θέρμανση. Η επιφάνεια τήκεται και στη συνέχεια η μηχανή θερμαντικής πλάκας αποσύρεται γρήγορα. Αφού θερμανθούν τα άνω και κάτω μέρη θέρμανσης, οι λιωμένες επιφάνειες συγχωνεύονται, στερεοποιούνται και συνδυάζονται σε μία. Ολόκληρο το μηχάνημα είναι μια φόρμα πλαισίου, που αποτελείται από τρεις πλάκες: το επάνω πρότυπο, το κάτω πρότυπο και το ζεστό πρότυπο, και είναι εξοπλισμένο με ζεστό καλούπι, επάνω και κάτω πλαστικό ψυχρό καλούπι και η λειτουργία δράσης είναι πνευματικός έλεγχος.
Η συγκόλληση μετάλλων με υπερήχους χρησιμοποιεί κύματα δόνησης υψηλής συχνότητας για μετάδοση στις δύο μεταλλικές επιφάνειες που πρόκειται να συγκολληθούν. Υπό πίεση, οι δύο μεταλλικές επιφάνειες τρίβονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια σύντηξη μεταξύ των μοριακών στρωμάτων. Τα πλεονεκτήματά του είναι γρήγορη, εξοικονόμηση ενέργειας, υψηλή αντοχή στη σύντηξη, καλή αγωγιμότητα, χωρίς σπινθήρες και κοντά στην ψυχρή επεξεργασία. Τα μειονεκτήματά του είναι ότι τα συγκολλημένα μεταλλικά μέρη δεν μπορούν να είναι πολύ παχιά (γενικά μικρότερα ή ίσα με 5 mm), η θέση συγκόλλησης δεν μπορεί να είναι πολύ μεγάλη και απαιτείται πίεση.
Η συγκόλληση με λέιζερ είναι μια αποτελεσματική και ακριβής μέθοδος συγκόλλησης που χρησιμοποιεί μια δέσμη λέιζερ υψηλής ενεργειακής πυκνότητας ως πηγή θερμότητας. Είναι μια από τις σημαντικές πτυχές της εφαρμογής της τεχνολογίας επεξεργασίας υλικού λέιζερ. Γενικά, μια συνεχής δέσμη λέιζερ χρησιμοποιείται για την ολοκλήρωση της σύνδεσης των υλικών. Η μεταλλουργική του φυσική διαδικασία μοιάζει πολύ με τη συγκόλληση με δέσμη ηλεκτρονίων, δηλαδή ο μηχανισμός μετατροπής ενέργειας ολοκληρώνεται μέσω μιας δομής «κλειδί-τρύπας». Η θερμοκρασία ισορροπίας στην κοιλότητα είναι περίπου 2500°C και η θερμότητα μεταφέρεται από το εξωτερικό τοίχωμα της κοιλότητας υψηλής θερμοκρασίας για να λιώσει το μέταλλο που περιβάλλει την κοιλότητα. Η κλειδαρότρυπα γεμίζει με ατμό υψηλής θερμοκρασίας που παράγεται από τη συνεχή εξάτμιση του υλικού του τοίχου υπό την ακτινοβολία της δέσμης.
Η δοκός εισέρχεται συνεχώς στην κλειδαρότρυπα και το υλικό έξω από την κλειδαρότρυπα ρέει συνεχώς. Καθώς η δοκός κινείται, η κλειδαρότρυπα είναι πάντα σε σταθερή κατάσταση ροής. Το λιωμένο μέταλλο γεμίζει το κενό που αφήνεται μετά την αφαίρεση της κλειδαρότρυπας και συμπυκνώνεται και σχηματίζεται η συγκόλληση.
Η συγκόλληση είναι μια μέθοδος συγκόλλησης κατά την οποία ένα λιωμένο υλικό πλήρωσης (συγκόλληση υλικό) με χαμηλότερο σημείο τήξης από τα προς σύνδεση τεμάχια θερμαίνεται σε θερμοκρασία πάνω από το σημείο τήξης για να γίνει αρκετά ρευστό ώστε να γεμίσει πλήρως το χώρο μεταξύ των δύο τεμαχίων εργασίας με τριχοειδή δράση (που ονομάζεται διαβροχή), και στη συνέχεια τα δύο ενώνονται αφού στερεοποιηθεί. Παραδοσιακά στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι θερμοκρασίες πάνω από 800°F (427°C) ονομάζονται συγκόλληση (σκληρή συγκόλληση) και οι θερμοκρασίες κάτω από 800°F (427°C) ονομάζονται μαλακή συγκόλληση (μαλακή συγκόλληση).
Η χειροκίνητη συγκόλληση είναι μια μέθοδος συγκόλλησης που εκτελείται με φορητό φακό συγκόλλησης, πιστόλι συγκόλλησης ή σφιγκτήρα συγκόλλησης.
Η συγκόλληση με αντίσταση είναι μια διαδικασία και τεχνολογία κατασκευής που χρησιμοποιεί θέρμανση για να ενώσει μέταλλα ή άλλα θερμοπλαστικά υλικά όπως τα πλαστικά. Είναι μια μέθοδος συγκόλλησης με την εφαρμογή πίεσης μέσω ηλεκτροδίων μετά τη συναρμολόγηση των τεμαχίων και με τη χρήση της θερμότητας αντίστασης που παράγεται από το ρεύμα που διέρχεται από την επιφάνεια επαφής του συνδέσμου και της παρακείμενης περιοχής.
Η συγκόλληση με τριβή είναι μια μέθοδος συγκόλλησης στερεάς φάσης που χρησιμοποιεί μηχανική ενέργεια ως ενέργεια. Χρησιμοποιεί τη θερμότητα που παράγεται από την τριβή μεταξύ των ακραίων όψεων των τεμαχίων για να τα κάνει να φτάσουν σε πλαστική κατάσταση και στη συνέχεια χρησιμοποιείται κορυφαία σφυρηλάτηση για την ολοκλήρωση της συγκόλλησης.
Η συγκόλληση με ηλεκτροσκωρία χρησιμοποιεί τη θερμότητα αντίστασης που παράγεται από το ρεύμα που διέρχεται από τη σκωρία ως πηγή θερμότητας για την τήξη του μετάλλου πλήρωσης και του υλικού βάσης, και μετά τη στερεοποίηση, σχηματίζεται μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ των ατόμων μετάλλου. Στην αρχή της συγκόλλησης, το σύρμα συγκόλλησης και το αυλάκι συγκόλλησης βραχυκυκλώνονται για να ξεκινήσει το τόξο και προστίθεται συνεχώς μια μικρή ποσότητα στερεής ροής. Η θερμότητα του τόξου χρησιμοποιείται για να λιώσει για να σχηματίσει υγρή σκωρία. Όταν η σκωρία φτάσει σε ένα ορισμένο βάθος, η ταχύτητα τροφοδοσίας του σύρματος συγκόλλησης αυξάνεται και η τάση μειώνεται, έτσι ώστε το σύρμα συγκόλλησης να εισαχθεί στη δεξαμενή σκωρίας, να σβήσει το τόξο και να ενεργοποιηθεί η διαδικασία ηλεκτροσυγκόλλησης. Η συγκόλληση με ηλεκτροσκωρία περιλαμβάνει κυρίως συγκόλληση με ηλεκτροσκωρία με ακροφύσιο τήξης, συγκόλληση ηλεκτροσκωρίας με ακροφύσιο χωρίς τήξη, ηλεκτροσυγκόλληση ηλεκτροδίων με σύρμα, ηλεκτροσυγκόλληση ηλεκτροδίων πλάκας κ.λπ. Τα μειονεκτήματά της είναι ότι η θερμότητα εισόδου είναι μεγάλη, ο σύνδεσμος παραμένει σε υψηλή θερμοκρασία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η συγκόλληση είναι εύκολο να υπερθερμανθεί, το μέταλλο συγκόλλησης είναι μια χονδροειδής κρυσταλλική χυτή δομή, η αντοχή στην κρούση είναι χαμηλή και η συγκόλληση γενικά πρέπει να ομαλοποιηθεί και να μετριαστεί μετά τη συγκόλληση.
Η συγκόλληση υψηλής συχνότητας χρησιμοποιεί θερμότητα στερεάς αντίστασης ως ενέργεια. Κατά τη συγκόλληση, η θερμότητα αντίστασης που παράγεται από το ρεύμα υψηλής συχνότητας στο τεμάχιο εργασίας χρησιμοποιείται για τη θέρμανση της επιφάνειας της περιοχής συγκόλλησης του τεμαχίου σε λιωμένη ή σχεδόν πλαστική κατάσταση και στη συνέχεια (ή όχι) εφαρμόζεται δύναμη ανατροπής για την επίτευξη μεταλλικής συγκόλλησης.
Η θερμή τήξη είναι ένας τύπος σύνδεσης που γίνεται με θέρμανση των εξαρτημάτων στο (υγρό) σημείο τήξης τους.
Ώρα δημοσίευσης: 29 Ιουλίου 2024
