Οι πιο επιβλαβείς επιπτώσεις της συγκόλλησης με τόξο αργού στο ανθρώπινο σώμα είναι ο ηλεκτρισμός υψηλής συχνότητας και το όζον. Τι πρέπει να γνωρίζετε ως συγκολλητής

3. Αποτρέψτε τη ζημιά από το φως του τόξου

1. Κίνδυνοι ακτινοβολίας τόξου

Η ακτινοβολία τόξου συγκόλλησης περιλαμβάνει κυρίως ορατό φως, υπέρυθρη και υπεριώδη ακτίνα. Δρουν στον ανθρώπινο οργανισμό και απορροφώνται από τους ανθρώπινους ιστούς, προκαλώντας θερμικές, φωτοχημικές ή ιονιστικές επιδράσεις στους ιστούς, προκαλώντας βλάβες στους ανθρώπινους ιστούς.

⑴ Υπεριώδεις ακτίνες Το μήκος κύματος των υπεριωδών ακτίνων είναι μεταξύ 0,4-0,0076 microns. Όσο μικρότερο είναι το μήκος κύματος, τόσο μεγαλύτερη είναι η βιολογική βλάβη. Το ανθρώπινο δέρμα και τα μάτια είναι ευαίσθητα στην υπερβολική έκθεση στις υπεριώδεις ακτίνες. Υπό τη δράση ισχυρών υπεριωδών ακτίνων, το δέρμα μπορεί να προκαλέσει δερματίτιδα, με ερύθημα να εμφανίζεται στο δέρμα, σαν να έχει εκτεθεί στον ήλιο, ακόμη και μικρές φουσκάλες, εξίδρωμα και οίδημα, με κάψιμο, κνησμό, ευαισθησία και αργότερα σκουρόχρωμο . Ξεφλούδισμα. Τα μάτια είναι πιο ευαίσθητα στις υπεριώδεις ακτίνες. Η βραχυπρόθεσμη έκθεση μπορεί να προκαλέσει οξεία κερατοεπιπεφυκίτιδα, η οποία ονομάζεται ηλεκτροφωτοοφθαλμία. Τα συμπτώματα είναι πόνος, αίσθημα σκληρότητας, υπερβολικά δάκρυα, φωτοφοβία, φόβος του ανέμου και θολή όραση. Γενικά, δεν θα υπάρξουν συνέπειες. να

Οι υπεριώδεις ακτίνες του τόξου συγκόλλησης έχουν ισχυρή ικανότητα να καταστρέφουν τις ίνες και τα βαμβακερά υφάσματα είναι τα πιο σοβαρά κατεστραμμένα. Το λευκό ύφασμα έχει ισχυρή αντοχή στην υπεριώδη ακτινοβολία λόγω των ισχυρών ανακλαστικών ιδιοτήτων του. Οι υπεριώδεις ακτίνες που παράγονται από τη συγκόλληση με τόξο αργού είναι 5-10 φορές μεγαλύτερες από αυτές της χειροκίνητης συγκόλλησης τόξου και η ζημιά είναι πιο σοβαρή. Τα ρούχα εργασίας για συγκόλληση τόξου αργού πρέπει να είναι κατασκευασμένα από ανθεκτικά στα οξέα υφάσματα όπως τουίντ και μετάξι δρυός.

⑵ Υπέρυθρη ακτίνα Το μήκος κύματος της υπέρυθρης ακτίνας είναι μεταξύ 343-0,76 microns. Η κύρια βλάβη του για το ανθρώπινο σώμα είναι η θερμική επίδραση του ιστού. Οι υπέρυθρες ακτίνες μεγάλου κύματος μπορούν να απορροφηθούν από το ανθρώπινο σώμα, προκαλώντας στους ανθρώπους να αισθάνονται ζεστό. Οι υπέρυθρες ακτίνες βραχέων κυμάτων μπορούν να απορροφηθούν από τους ιστούς, με αποτέλεσμα να αισθάνονται ζεστό.

Θερμαίνει το αίμα και τους εν τω βάθει ιστούς, προκαλώντας εγκαύματα. Κατά τη διαδικασία της συγκόλλησης, τα μάτια σας θα εκτεθούν σε ισχυρή υπέρυθρη ακτινοβολία και θα αισθανθείτε αμέσως ισχυρά εγκαύματα και πόνο στο κάψιμο και θα εμφανιστούν ψευδαισθήσεις με φλας. Η μακροχρόνια έκθεση μπορεί επίσης να προκαλέσει υπέρυθρο καταρράκτη, απώλεια όρασης και σε σοβαρές περιπτώσεις, τύφλωση. Μπορεί επίσης να προκαλέσει εγκαύματα αμφιβληστροειδούς.

⑶Ορατό φως Η αλλαγή φωτός του ορατού φωτός του τόξου συγκόλλησης είναι περισσότερο από 10.000 φορές μεγαλύτερη από την αλλαγή φωτός που μπορεί κανονικά να αντέξει το γυμνό μάτι. Όταν εκτίθενται σε ακτινοβολία, τα μάτια μπορεί να αισθάνονται πόνο και να μην μπορούν να δουν καθαρά για λίγο. Το τόξο συνήθως ονομάζεται «εκθαμβωτικό» και η ικανότητα εργασίας χάνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά μπορεί να αποκατασταθεί σύντομα. να

2. Προστασία έναντι του φωτός τόξου συγκόλλησης

Για την προστασία των ματιών από τη φθορά του φωτός του τόξου, οι συγκολλητές πρέπει να φορούν μάσκα με ειδικό φίλτρο κατά τη συγκόλληση. Η μάσκα είναι κατασκευασμένη από χαρτόνι από σκούρο χάλυβα, το οποίο είναι καλοσχηματισμένο, ελαφρύ, ανθεκτικό στη θερμότητα, μη αγώγιμο και δεν διαρρέει φως. Ο φακός φίλτρου που είναι τοποθετημένος στη μάσκα, κοινώς γνωστός ως μαύρο γυαλί, χρησιμοποιείται συνήθως ως φακός φίλτρου απορρόφησης. Η επιλογή του μαύρου χρώματος θα πρέπει να προσδιορίζεται ανάλογα με την ένταση του ρεύματος συγκόλλησης. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη το όραμα του συγκολλητή και η φωτεινότητα του περιβάλλοντος συγκόλλησης. Οι νέοι συγκολλητές έχουν καλή όραση και θα πρέπει να χρησιμοποιούν φακούς φίλτρου με μεγάλα και σκούρα χρώματα. Κατά τη συγκόλληση τη νύχτα ή σε σκοτεινό περιβάλλον, θα πρέπει να επιλέγονται και πιο σκούροι φακοί.

Υπάρχει ένα είδος ανακλαστικού προστατευτικού φακού που μπορεί να αντανακλά το ισχυρό φως τόξου, να αποδυναμώσει την ένταση του φωτός τόξου που βλάπτει τα μάτια και να προστατεύει καλύτερα τα μάτια. Υπάρχει επίσης ένας φωτοηλεκτρικός φακός που μπορεί να ρυθμίσει αυτόματα το φως. Έχει καλή διαφάνεια όταν το τόξο δεν αναφλέγεται και μπορεί να δει καθαρά το τοπίο έξω από τον καθρέφτη. Όταν το τόξο αναφλεγεί, το μαύρο χρώμα των γυαλιών θα βαθύνει αμέσως και μπορεί να μπλοκάρει καλά το φως. Αυτό εξαλείφει την ανάγκη ανύψωσης της μάσκας ή αναστροφής των προστατευτικών γυαλιών κατά την αλλαγή ράβδων συγκόλλησης.

Προκειμένου να αποτραπεί η ζημιά στο δέρμα του συγκολλητή από το τόξο, η προστατευτική ενδυμασία του συγκολλητή θα πρέπει να είναι κατασκευασμένη από ανοιχτόχρωμο ή λευκό καμβά για να αυξηθεί η ανακλαστική ικανότητα του φωτός τόξου. Οι τσέπες των ρούχων εργασίας πρέπει να είναι σκούρες. Όταν εργάζεστε, οι μανσέτες πρέπει να δένονται σφιχτά, τα γάντια πρέπει να τοποθετούνται στην εξωτερική πλευρά των μανσετών, ο γιακάς πρέπει να είναι στερεωμένος, τα μπατζάκια του παντελονιού δεν πρέπει να είναι μειωμένα και το δέρμα δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένο.

Προκειμένου να αποτραπεί ο τραυματισμός των βοηθητικών εργαζομένων και άλλων εργαζομένων κοντά στο σημείο συγκόλλησης από το φως τόξου, πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους, να λένε ένα γεια πριν ανάψουν φωτιά και οι βοηθοί εργαζόμενοι πρέπει να φορούν χρωματιστά γυαλιά. Κατά τη συγκόλληση σε σταθερή θέση, θα πρέπει να χρησιμοποιείται ένα προστατευτικό πλέγμα φωτός.

Κίνδυνοι από τοξικά αέρια

Υπό τη δράση της υψηλής θερμοκρασίας και των ισχυρών υπεριωδών ακτίνων του τόξου συγκόλλησης, σχηματίζεται μια ποικιλία επιβλαβών αερίων γύρω από τη ζώνη του τόξου, μεταξύ των οποίων το όζον, τα οξείδια του αζώτου, το μονοξείδιο του άνθρακα και το υδροφθόριο είναι τα κύρια.

1. Όζον Το οξυγόνο στον αέρα υφίσταται φωτοχημικές αντιδράσεις κάτω από υπεριώδη ακτινοβολία βραχέων κυμάτων για τη δημιουργία όζοντος (Ο3). Το όζον είναι ένα ανοιχτό μπλε αέριο με έντονη οσμή. Όταν η συγκέντρωση είναι υψηλή, έχει μια μυρωδιά ψαριού. όταν η συγκέντρωση είναι μεγαλύτερη, έχει μια ελαφρώς ξινή γεύση στη μυρωδιά του ψαριού. Η κύρια βλάβη του για το ανθρώπινο σώμα είναι ότι έχει ισχυρή διεγερτική δράση στην αναπνευστική οδό και στους πνεύμονες. Όταν η συγκέντρωση του όζοντος υπερβαίνει ένα ορισμένο όριο, συχνά προκαλεί βήχα, ξηρότητα λαιμού, ξηρή γλώσσα, σφίξιμο στο στήθος, απώλεια όρεξης, κόπωση, ζάλη, ναυτία, γενικό πόνο κ.λπ. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ειδικά όταν γίνεται συγκόλληση σε κλειστό δοχείο με κακός αερισμός, μπορεί επίσης να προκαλέσει βρογχίτιδα.

Σύμφωνα με μετρήσεις, η συγκέντρωση του όζοντος στο περιβάλλον συγκόλλησης σχετίζεται με παράγοντες όπως οι μέθοδοι συγκόλλησης, τα υλικά συγκόλλησης, τα προστατευτικά αέρια και οι προδιαγραφές συγκόλλησης.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας και της έρευνας σε εγκαταστάσεις παραγωγής στη χώρα μου, το υγειονομικό πρότυπο για τη συγκέντρωση όζοντος είναι 0,3 mg/m3.

2. Οξείδια του αζώτου Τα οξείδια του αζώτου κατά τη διαδικασία της συγκόλλησης σχηματίζονται λόγω της υψηλής θερμοκρασίας του τόξου, η οποία προκαλεί τη διάσταση και τον ανασυνδυασμό των μορίων αζώτου και οξυγόνου στον αέρα. Τα οξείδια του αζώτου είναι επίσης ερεθιστικά τοξικά αέρια, αλλά είναι λιγότερο τοξικά από το όζον. Τα οξείδια του αζώτου έχουν κυρίως διεγερτική δράση στους πνεύμονες.

Οι παράγοντες που επηρεάζουν τη συγκέντρωση των οξειδίων του αζώτου είναι παρόμοιοι με το όζον. Κατά τη συγκόλληση με τόξο αργού και τη συγκόλληση με τόξο πλάσματος, εάν δεν ληφθούν μέτρα αερισμού, η συγκέντρωση των οξειδίων του αζώτου συχνά υπερβαίνει τα υγειονομικά πρότυπα πάνω από δέκα φορές ή και δεκάδες φορές. Η χώρα μας ορίζει ότι το υγειονομικό πρότυπο για τα οξείδια του αζώτου (που μετατρέπονται σε =οξείδιο του αζώτου) είναι 5 mg/m3.

Κατά τη διαδικασία συγκόλλησης, η πιθανότητα ύπαρξης οξειδίων του αζώτου μόνα τους είναι πολύ μικρή. Συνήθως το όζον και τα οξείδια του αζώτου υπάρχουν ταυτόχρονα, άρα είναι πιο τοξικά. Γενικά, η παρουσία δύο τοξικών αερίων ταυτόχρονα είναι 15-20 φορές πιο επιβλαβής από ένα μόνο τοξικό αέριο.

3. Μονοξείδιο του άνθρακα Το μονοξείδιο του άνθρακα σχηματίζεται από την αποσύνθεση του αερίου διοξειδίου του άνθρακα κάτω από την υψηλή θερμοκρασία του τόξου. Όλα τα είδη συγκόλλησης ανοιχτού τόξου θα παράγουν αέριο μονοξείδιο του άνθρακα, μεταξύ των οποίων η συγκόλληση με θωράκιση διοξειδίου του άνθρακα παράγει την υψηλότερη συγκέντρωση. Σύμφωνα με μετρήσεις, η συγκέντρωση μονοξειδίου του άνθρακα κοντά στη μάσκα του συγκολλητή μπορεί να φτάσει τα 300 mg/m3, που είναι πάνω από δέκα φορές υψηλότερη από το πρότυπο υγείας. Η συγκέντρωση του μονοξειδίου του άνθρακα που παράγεται κατά τη συγκόλληση με τόξο πλάσματος είναι επίσης αρκετά υψηλή, επομένως πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην εργασία σε περιβάλλον ανεπαρκώς αεριζόμενο.

Υπάρχει περίπου 1% μονοξείδιο του άνθρακα στον καπνό της χειροκίνητης συγκόλλησης τόξου και η συγκέντρωση σε ένα κλειστό δοχείο με κακό αερισμό μπορεί να φτάσει τα 15 mg/m3. Τα πρότυπα υγείας της χώρας μου ορίζουν ότι η συγκέντρωση μονοξειδίου του άνθρακα είναι 30 mg/m3.

Το μονοξείδιο του άνθρακα είναι ένα ασφυξιακό αέριο. Η τοξική του επίδραση στο ανθρώπινο σώμα είναι να εμποδίζει τη μεταφορά οξυγόνου στο σώμα ή τη λειτουργία της απορρόφησης του οξυγόνου από τους ιστούς, προκαλώντας ιστική υποξία και μια σειρά από συμπτώματα και συμπτώματα υποξίας. Τα συμπτώματα της οξείας δηλητηρίασης από μονοξείδιο του άνθρακα είναι: πονοκέφαλος, ζάλη, ναυτία, έμετος, γενική αδυναμία, αδυναμία στα πόδια, ακόμη και αίσθημα λιποθυμίας. Εάν φύγετε αμέσως από τη σκηνή και εισπνεύσετε καθαρό αέρα, τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν γρήγορα. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, εκτός από την επιδείνωση των παραπάνω συμπτωμάτων, ο παλμός αυξάνεται, το άτομο δεν μπορεί να κινηθεί, μπαίνει σε κώμα και μπορεί ακόμη και να περιπλέκεται από συμπτώματα όπως εγκεφαλικό οίδημα, πνευμονικό οίδημα, βλάβη του μυοκαρδίου και καρδιακό ρυθμό. διαταραχές. Το μονοξείδιο του άνθρακα υπό συνθήκες συγκόλλησης έχει κυρίως χρόνιες επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Η μακροχρόνια εισπνοή μπορεί να προκαλέσει νευρασθένεια όπως πονοκέφαλο, ζάλη, χλωμή επιδερμίδα, αδυναμία των άκρων, απώλεια βάρους και γενική δυσφορία.